Onze eerste week in het paradijs..

Lieve allemaal,

Vandaag zijn we een week in het mooie Curaçao. Een week met al veel ervaringen, een hoop geregel, mooie momenten, plezier en genot.

Allereerst nogmaals een 'shout-out' naar al mijn lieve vrienden en familie die een TOP afscheidsfeest voor mij hebben georganiseerd. Wat heb ik genoten van alles! De lach die ik de gehele avond heb gedragen staat nu nog steeds op mijn gezicht en krijg ik de komende maanden er niet meer af! Love you!

Zondag 31-01-2016 was de dag waarop Bo, Roman en ik naar Curaçao zijn gevlogen. Wat vond ik het moeilijk om afscheid te nemen van m'n beste vriendinnetjes en familie. Had nooit durven hopen dat ik ooit nog mijn moeder, vader en stiefvader gearmd en zwaaiend naar mij zou zien staan.. wat gaf dat een goed gevoel! Klaar voor het vertrek na honderd kusjes en een eeuwigheid zwaaien.

Onze vlucht ging heel voorspoedig, kregen lekker te eten en werden voor de rest goed verzorgd door het KLM-personeel. Op het vliegveld van Curaçao (Hato) was het minder leuk. Er waren twee vluchten tegelijk aangekomen en je hebt op Hato maar één kleine ruimte als Douane en één bagageband. Stonden we daar dus, na een 10,5-uur durige vlucht, gezellig met zo'n 250 man te wachten voor 2 (!) douane portjes, waarmee we gelijk kennis maakte met de 'Antilliaanse' cultuur en dus alles op z'n tijd..

Na twee uur wachten waren ook wij door de douane en stond bij de uitgang van het vliegveld Fokke van Huisvesting Curaçao op ons te wachten. Hij bracht ons naar ons appartement, deed onderweg nog een boodschapje voor ons en leidde ons rond op het terrein en in huis. Op het eerste gezicht een fijn en klein appartement, maar we hadden ook niet veel meer verwacht. De sleutels werden overhandigd en nadat Fokke was vertrokken werd gelijk de WiFi code geïnstalleerd om het thuisfront in te lichten dat we goed waren aangekomen. Nog even een drankje op ons balkon en om 01:00 uur naar bed..

Maandag werden we allebei om stipt 07:00 uur wakker, we gingen er maar uit omdat het wel met de jetlag te maken zou hebben.. voor de eerste keer zagen we Curaçao bij licht! En wat voor licht! We liepen naar ons balkon en keken met één oog dicht naar ons uitzicht, wat was het mooi! We kijken uit op mooie villa's, de Tafelberg en als je goed kijkt zie je ook een stuk van de zee. Aan dat licht moesten we nog wel even wennen..

Nadat we hadden ontbeten, hadden we verzonnen om nog wat extra boodschappen te gaan halen bij de supermarkt waar we de avond ervoor met Fokke waren geweest, dat was toch maar 2-3 minuten rijden. Dachten we..

Ondertussen waren Roman en zijn neef ook bij ons en zij wilden wel even mee. Teenslippers aan, tasjes mee en gaan. Wat 2-3 minuten leek met de auto, werden er uiteindelijk 45 minuten lopend..en dan waren we nog geen eens bij de supermarkt die we in gedachten hadden, we kwamen uit bij ongeveer de duurste supermarkt van heel Curaçao.. twee tasjes en 160 gulden verder moesten we ook weer naar huis. Wat een drama en wat werd er gevloekt onderweg. Gelukkig hadden we twee lieve jongens bij ons die de tassen hebben gedragen. Nooit meer lopend, rond 13:00 naar de supermarkt dus.. Dezelfde dag kwam Luca, een meisje van onze school, aan in Curaçao. 's Avonds zijn we erachter gekomen dat we hier echt een auto nodig hebben om ergens naar toe te gaan, we wisten niet hoe we naar een restaurant moesten gaan omdat bussen hier hun eigen tijden hebben, taxi's pas na twee uur komen nadat je ze gebeld hebben en lopend helemaal gevaarlijk is.. dinsdag zouden we voor een auto gaan kijken. Gekukkig had Luca hier kennissen in de buurt en hebben zij ons gebracht naar Zanzibar waar we heerlijk gegeten hebben.

Dinsdag waren we alweer vroeg wakker, gelijk het nummer van een bekende autoverhuurder gebeld en een uur later hadden we een afspraak. We kregen een zilvere, nog geen drie jaar oude Kia Picanto! Wat waren we blij en we zijn gelijk een stukje wezen touren. Even naar het strand en genieten.. 's Avonds hebben Bo en ik een lekkere tonijnsalade gemaakt en een klein pilsje gedaan op ons balkon.

Woensdag hadden we met Roman afgesproken om eerst naar het Papagayo te gaan en de vergunningen te gaan regelen. We kwamen bij Papagayo aan en waren alle drie even stil, want wat was het gaaf en mooi! We hebben zelden zo'n mooi hotel gezien. Eerst hebben we kennis gemaakt met Andrea, de HR-manager van Papagayo. Zij heeft de stagecontracten getekend, onze papieren gecheckt en ons een handboek gegeven waarin precies staat wat Papagayo van ons verwacht de aankomende maanden. Nadat we de Beachclub, waar wij gaan werken, nog even hebben gezien gingen we op weg naar de Girobank. Hier moet je betalen voor je stageverblijf vergunning (525 nafl.) en daarna ga je naar de Toelatingsdienst van Curaçao om de vergunning aan te vragen. Dit ging natuurlijk allemaal weer op z'n Antilliaans, dus we waren weer een dagdeel verder. Omdat Roman zijn betalingsformulier vergeten was, zouden we donderdag naar de Toelatingsdienst gaan om de vergunning af te ronden. Daarom zijn we eerst maar even naar de MCB, bank van Curaçao, gereden om een Curaçaose bankrekening te openen omdat dit straks een hoop gaat schelen met de extra kosten die je steeds moet betalen als je wilt pinnen of een betaling naar een buitenlandse rekening wilt doen met je Nederlandse bankrekening. Aanstaande donderdag kunnen we de pasjes ophalen. 's Avonds hebben we lekker makkelijk gegeten: noodles. Natuurlijk kwam daar een lekker flesje Polar bier bij.

Donderdag zijn we weer naar de Girobank gegaan met Roman, maar dit keer ook Luca erbij omdat we nadat we alles geregeld hadden, het idee hadden om naar de Grote Knip te gaan. Na de Girobank op naar de Toelatingsdienst in Punda. Een nummertje trekken en wachten, wachten, wachten.. 1,5 uur verder was ook de vergunning geregeld en was er ruimte voor iets leuks! We keken naar buiten en het was erg bewolkt.. geen weer om naar de Grote Knip te gaan. Omdat het ook nog eens een stuk rijden was wilden we dit bewaren voor een hele mooie dag zodat we ook lekker kunnen bakken op het prachtige strand. Daarom zijn we door Punda gaan lopen. Er waren vele leuke winkels, de bekende letters 'Dushi' & 'Curaçao' (zie foto's) en een markt waar veel te koop was. Een gezellig dagje met z'n vieren.

Vrijdag waren we uitgenodigd door John, de restaurantmanager van Papagayo. Hij wilde met ons kennis maken, heeft ons rondgeleid door de Papagayo Beachclub en heeft ons alles vertelt over wat er allemaal gaande is in het restaurant. Ook heeft hij ons het rooster van aankomende twee weken gegeven, en hebben perfecte tijden vanaf 15:00 uur! Voor de afspraak zijn we naar het prachtige strand geweest van Jan Thiel. Hier hebben we lekker een paar uur liggen bakken,  en ja.. best een beetje verband.. 's Avonds zijn we met Roman en zijn familie geweest bij de Teenage Parade. Dit was een soort pre-Carnavalsoptocht, heel gaaf om te zien. Grote trucks met dj's en/of bands erop en bij elke truck een grote stoet, mooi verkleede en vrolijke mensen erachter aan. Je kunt wel zien dat Carnaval een belangrijk feest is voor Curaçao! 

Zaterdag en zondag hebben we overdag vrij weinig uitgevoerd behalve boodschappen gedaan, op het balkon gehangen en bij het zwembad gezeten. Wel hebben we onze eerste handwasjes gedaan. Ik in een emmer alles wassen en Bo onder de douche alles uitspoelen, wat een lol maar we weten niet of we dit 10 maanden gaan volhouden.. Ook was in het weekend onze stroom voor het eerst uitgevallen. Bo was op dat moment net even weg om een klein boodschapje te doen ('s avonds) en ik zou in de tussentijd pasta gaan maken. Ik draaide de knop van de kookplaat om en pats.. alles uit. Ik ben maar een peukkie gaan roken op het balkon, dichtbij het kaarsje en gaan wachten op Bo.. Gelukkig kwam ze niet veel later thuis en kregen we via onze onderbuurvrouw weer licht omdat daar de stoppenkast zit. We hebben de kookplaat vanaf zaterdagavond niet meer kunnen gebruiken en moeten wachten tot de monteur morgenochtend is gekomen. Zondag zijn we weer met Roman en zijn familie naar de Carnavalsoptocht geweest, dit keer de échte parade. Ook dit was weer super leuk, gaaf om te zien en het was erg gezellig (zie foto's).

Vandaag was onze laatste vrije dag. We hebben lekker aan ons zwembad gelegen om nog een beetje kleur op te doen, aangezien we in witte pakkies moeten gaan lopen bij Papagayo. Om deze laatste vrije dag te vieren gaan we zo lekker uit eten. Ja, zo.. het is 5 uur eerder bij ons hè ;)

Conclusie van de eerste week: auto rijden is hier puur op de gok, leven op Curaçao is DUUR, insmeren is een must, Bo en Iris kunnen prima samenwonen en wij hebben veel zin om morgen om 15:00 uur te beginnen in de Papagayo Beachclub!

Kusjes, voor nu nog een blanke Antilliaan!